- Jaar: - Status:
zie scan
uit privecollectie
Sainte Waudru
À Mons, en Hainault, la bienheureuse Vaudru, illustre par la sainteté de sa vie et par ses miracles. 686.
Le culte rendu à sainte Waltrude remonte à l’époque même de son bienheureux trépas. Il a été de tout temps célèbre, non-seulement à Mons où ses reliques sont conservées, mais encore dans tous les pays circonvoisins.
En 1349, le 7 octobre, les reliques de sainte Waltrude furent portées en procession dans les rues de Mons, pour implorer la miséricorde de Dieu contre la peste qui faisait d’affreux ravages. Une multitude d’habitants de la ville et des villages voisins accourut en cette circonstance pour rendre hommage à l’auguste patronne ;
« De sorte que véritablement », dit de Boussu, dans son histoire de Mons, « c’est à son culte que cette ville est redevable qu’elle soit la capitale de la province, et que les faveurs continuelles qu’en reçoivent les habitants méritent leurs respects et leurs vénérations ».
Dans le village de Castiaux, à une lieue environ de Mons, on montre encore une fontaine qui porte le nom de sainte Waltrude. De nombreuses guérisons s’y sont opérées de tout temps. Ce lieu est encore aujourd’hui en grande vénération. Les reliques de sainte Waltrude reposent toujours à Mons, dans une châsse très-riche et d’un merveilleux travail. Un reliquaire particulier renferme la tête qui a été séparée du corps. Chaque année, le lendemain de la Sainte-Trinité, on fait une procession, dans laquelle ces dépouilles précieuses sont portées sur un char, que traînent les plus beaux chevaux des brasseurs de la ville. L’église de Sainte-Waltrude, à Mons, est un des remarquables monuments religieux de la Belgique. Elle fut construite dans le quinzième siècle sur les dessins de Jean Dethuin, l’un des plus savants architectes de cette époque.
Waltrudis (ook Audru, Valtrude, Vaudru, Waldetraud, Waldetrudis, Waldetruid, Waldtraut, Walli, Waltraut, Waltrud, Waltrude, Waltruid, Wandru, Waudru, Wautrude of Woutruide) van Mons (= Bergen) osb, Henegouwen, België; abdis; † 688.
Feest 9 april & 12 augustus (overbrenging relieken).
Zij maakt deel uit van een geheel heilige familie. Dat komt, omdat in de vroege middeleeuwen de verbreiding van de christelijke cultuur vooral mogelijk werd gemaakt door schenkingen van adellijke families: zij stichtten kerken, kloosters en kapellen, en voorzagen in het onderhoud van bisschoppen en geestelijken. Omdat dat toen nog heel zeldzaam was, en bepaald ongewoon, werden vele leden van die families heilig verklaard.
Waltrudis werd geboren rond het jaar 600 en was de dochter van de heilige Walbert, gouverneur van het district Sambre-et-Meuse.
Zij was de zuster van de heilige Aldegondis, die later abdis zou worden in het klooster van Meubeuge. Waltrudis werd ten huwelijk geschonken aan de heilige Madelgaris, een hoge beambte aan het hof van koning Dagobert. Zij kregen vier kinderen die elk onder de heiligen worden gerekend: Landerik, de latere bisschop van Metz; Dentelijn, kort na zijn doopsel gestorven; Aldetrudis en tenslotte Madelberta; deze laatste twee werden door hun tante Aldegondis in het klooster opgevoed tot bewuste christenvrouwen. Volgens de verhalen was Waldetrudis een toonbeeld van christelijke deugd, zowel binnen als buiten haar gezin. Zij weet haar man te bewegen om monnik te worden; vanaf dat moment noemt hij zich Vincentius Madelgaris.
Zijzelf ontvangt niet lang daarna in een droom een teken: Sint Gorik, de bisschop van Kamerijk reikt haar een beker wijn. Als zij ervan gedronken heeft, krijgt zij een afkeer van al wat gewoon aards is, en verlangt naar iets hogers. Wanneer zij de mensen om haar heen om raad vraagt omtrent deze droom, wordt zij vierkant uitgelachen. Toch bouwt zij in de buurt van de huidige plaats Bergen (Mons) een klooster, waar zij jonge vrouwen en meisjes opneemt om gezamenlijk hun leven aan God toe te wijden. Nog één keer krijgt zij de aanvechting om haar vroegere adellijke leven, met al wat daar bij hoort aan status en comfort, weer op te pakken, en deze strenge kloosterlijke levenswijze te laten voor wat zij is. Als zij eenmaal hier doorheen is, wordt zij een inspirerende kloosterlinge. Haar zuster Aldegondis komt herhaaldelijk haar raad inwinnen en zij doet links en rechts wonderen: ze geneest kinderen met een kruisteken; geld voor de armen blijkt zich te vermenigvuldigen.
Ze wordt in 727 door de heilige bisschop Hubertus van Tongeren heilig verklaard. Haar relieken rusten in Bergen.
Patronaten
Zij is patrones van Henegouwen en van de stad Bergen (= Mons).
Weerspreuk(en)
A Sainte Waudru et Saint-Macaire (10 april),
on revoit les giboulées d'hiver.[282a]
[Met Sint Waudru en Sint Makaar
Discover the collectors' agenda!
Discover the agenda
