Brugge (
Frans en
Engels:
Bruges;
Duits:
Brügge) is de hoofdstad en grootste stad van de
Belgische provincie West-Vlaanderen en van het
arrondissement Brugge. De stad, gelegen
in het noordwesten van het land, is tevens de hoofdplaats van het
kieskanton Brugge, telt zelf 4
gerechtelijke kantons, en is de zetel van
het
bisdom Brugge en van een
hof van assisen.
Het historisch centrum is als middeleeuwse stad opgenomen op de
werelderfgoedlijst van UNESCO.
Het is eivormig en ongeveer 430 hectare groot. De volledige
gemeente heeft een oppervlakte van ruim 13.840 hectare, waaronder
zo´n 1.075 hectare in zee, bij Zeebrugge. De stad telt circa 118.000 inwoners;
ongeveer 20.000 daarvan wonen in het centrum. De inwoners van
Brugge worden Bruggelingen genoemd.[1]
De economische betekenis van Brugge vloeit voornamelijk voort
uit zijn zeehaven, Zeebrugge. Tevens is de stad een
wereldberoemde toeristische trekpleister.
Bruges (prononcé
/bʁyʒ/, en
néerlandais Brugge) est
une ville de Belgique située en Région flamande, chef-lieu et plus grande ville de la province de
Flandre-Occidentale.
Elle est membre de l´Organisation
des villes du patrimoine mondial depuis l´an 2000. Elle
fut également la capitale européenne de la
culture en 2002, en même temps que la ville espagnole de Salamanque.
Elle est appelée « Venise du nord » car elle possède de
nombreux canaux qui encerclent ou traversent la ville et sur les
bords du centre ville se trouvent encore des restes de forteresse
ainsi que des moulins.
Bruges a encore un port
important et héberge le Collège d´Europe.
A
postcard or
post card is a
rectangular piece of thick paper or thin
cardboard intended for writing and mailing without
an
envelope. Shapes other than rectangular may also be
used. There are novelty exceptions, such as
wood postcards, made of thin wood, and copper
postcards sold in the
Copper Country of the U.S. state of
Michigan, and
coconut
"postcards" from tropical islands.
In some places, one can send a postcard for a lower fee than for
a letter. Stamp collectors distinguish between
postcards (which require a stamp) and postal cards (which have the postage pre-printed
on them). While a postcard is usually printed by a private company,
individual or organization, a postal card is issued by the relevant
postal authority.
The world´s oldest postcard was sent in 1840 to the writer
Theodore Hook from Fulham in London, England.
The study and collecting of postcards is termed deltiology.
La carte postale est un moyen de correspondance écrite qui se présente sous la
forme d´un morceau de papier
cartonné rectangulaire, de dimensions variables (le format
le plus courant est le format A6, soit
10,5 × 14,8 cm), envoyé
sans enveloppe, l´adresse et l´affranchissement y
étant porté directement, aux côtés du message.
Een ansichtkaart (ook ansicht of
prentbriefkaart) is een kaart met op de ene zijde
een afbeelding. In de eerste tijd, eind
negentiende eeuw, noemde men het ook wel
aanzichtkaart. Het woord is ook een verkorting van het
Duitse Ansichts(post)karte.
Veel ansichtkaarten worden verstuurd tijdens de vakantie. Men wil de thuisblijvers laten zien hoe
mooi de plek is waar men naar toe is gegaan. De kaarten worden ook
als groet of wens (bijvoorbeeld als kerstgroet of nieuwjaarswens)
gestuurd.
De ontwikkeling van de ansichtkaart begint in de loop van de
jaren tachtig van de 19e eeuw, toen de postwet in
zowel Oostenrijk als Duitsland zo werd aangepast dat het monopolie
op het uitgeven van postkaarten kwam te vervallen. In de loop van
de jaren negentig van de 19e eeuw begon de de
prentbriefkaart vooral in Duitsland aan een grote opmars, omdat ze
veel werden verzameld. Bij de oorspronkelijke ansichtkaarten was de
hele achterkant gereserveerd voor de adressering. Men noemt deze
kaarten voorlopers. Tot 1905 mocht in
Nederland de achterkant van een prentbriefkaart alleen gebruikt
worden om naam, adres en woonplaats op te schrijven. Het verzonden
bericht bestond dus uit weinig meer dan de afbeelding, want het was
niet toegestaan om iets op de voorkant te schrijven. Dit had te
maken met de lage frankeerwaarde. Het verzenden van kaarten met een
bericht was veel duurder.
Kort hierna begonnen andere landen met het introduceren van een
gedeelde achterkant. Bij deze kaarten is de achterzijde in tweeën
gedeeld: de rechterhalf is bestemd voor het adres, dat op
voorgedrukte lijntjes kan worden geschreven, en links is ruimte
voor een bericht. Zo kon de zegetocht van de ansichtkaart als
communicatiemiddel beginnen. De voorzijde werd nu exclusief bestemd
voor het beeld.