A
New Year card is a secular version of a
Christmas card. It is mostly used by
non-religious persons, who have no interest in referring to
Christmas or using Christian symbols. A focus is given to the new
year and to the wishes of "happiness", "health", "contentment" and
"success" in the forthcoming year.
New Year cards are often used by
atheists, non-religious people, and people from mixed
religious backgrounds.
[citation
needed] New Year cards are also popular in
the
Czech Republic and
Slovakia.
Following the tradition established by the New Year cards of
Karel
Chotek z Chotkova a Vojnína, the highest
Burgrave of
Bohemia
(function roughly similar to a
prime minister) between 1826 and 1843,
Czechs and
Slovaks are still use the old
French inscription
pour féliciter,
or "P.F.", together with the number of forthcoming year, standing
for "be happy in the forthcoming year". The author of many Chotek´s
New Year Cards was
Prague painter and engraver
Josef Bergler.
New Year cards are often, however not necessarily, free of
Christian and Christmas symbols. Some of them are abstract, some
depict nature or winter symbolics of snow and some are witty. Many
New Years cards are home-made and therefore more related to the
personality of the author. Some New Year cards are depict
semi-secularised symbols of Christmas, like the Christmas tree.
Le jour de l´An ou Nouvel
An1
est le premier jour d´une année. Par extension le terme désigne
aussi les célébrations de ce premier jour de l´année.
Comme toute date anniversaire d´un calendrier donné, le
« jour de l´an » peut sembler mobile au regard d´un
calendrier fonctionnant suivant une autre logique. Par exemple, le
nouvel an du calendrier chinois (luni-solaire) apparaît comme une date
mobile dans le calendrier grégorien (calendrier
solaire).
A
postcard or
post card is a
rectangular piece of thick paper or thin
cardboard intended for writing and mailing without
an
envelope. Shapes other than rectangular may also be
used. There are novelty exceptions, such as
wood postcards, made of thin wood, and copper
postcards sold in the
Copper Country of the U.S. state of
Michigan, and
coconut
"postcards" from tropical islands.
In some places, one can send a postcard for a lower fee than for
a letter. Stamp collectors distinguish between
postcards (which require a stamp) and postal cards (which have the postage pre-printed
on them). While a postcard is usually printed by a private company,
individual or organization, a postal card is issued by the relevant
postal authority.
The world´s oldest postcard was sent in 1840 to the writer
Theodore Hook from Fulham in London, England.
The study and collecting of postcards is termed deltiology.
La carte postale est un moyen de correspondance écrite qui se présente sous la
forme d´un morceau de papier
cartonné rectangulaire, de dimensions variables (le format
le plus courant est le format A6, soit
10,5 × 14,8 cm), envoyé
sans enveloppe, l´adresse et l´affranchissement y
étant porté directement, aux côtés du message.
Een ansichtkaart (ook ansicht of
prentbriefkaart) is een kaart met op de ene zijde
een afbeelding. In de eerste tijd, eind
negentiende eeuw, noemde men het ook wel
aanzichtkaart. Het woord is ook een verkorting van het
Duitse Ansichts(post)karte.
Veel ansichtkaarten worden verstuurd tijdens de vakantie. Men wil de thuisblijvers laten zien hoe
mooi de plek is waar men naar toe is gegaan. De kaarten worden ook
als groet of wens (bijvoorbeeld als kerstgroet of nieuwjaarswens)
gestuurd.
De ontwikkeling van de ansichtkaart begint in de loop van de
jaren tachtig van de 19e eeuw, toen de postwet in
zowel Oostenrijk als Duitsland zo werd aangepast dat het monopolie
op het uitgeven van postkaarten kwam te vervallen. In de loop van
de jaren negentig van de 19e eeuw begon de de
prentbriefkaart vooral in Duitsland aan een grote opmars, omdat ze
veel werden verzameld. Bij de oorspronkelijke ansichtkaarten was de
hele achterkant gereserveerd voor de adressering. Men noemt deze
kaarten voorlopers. Tot 1905 mocht in
Nederland de achterkant van een prentbriefkaart alleen gebruikt
worden om naam, adres en woonplaats op te schrijven. Het verzonden
bericht bestond dus uit weinig meer dan de afbeelding, want het was
niet toegestaan om iets op de voorkant te schrijven. Dit had te
maken met de lage frankeerwaarde. Het verzenden van kaarten met een
bericht was veel duurder.
Kort hierna begonnen andere landen met het introduceren van een
gedeelde achterkant. Bij deze kaarten is de achterzijde in tweeën
gedeeld: de rechterhalf is bestemd voor het adres, dat op
voorgedrukte lijntjes kan worden geschreven, en links is ruimte
voor een bericht. Zo kon de zegetocht van de ansichtkaart als
communicatiemiddel beginnen. De voorzijde werd nu exclusief bestemd
voor het beeld.
